REGEN Written by Sara So Far
De regen valt bij bakken uit de hemel
in mijn tuin en op het ongeschonden gras
Het lot van dit stuk aarde lijkt bezegeld
deze modderpoel die ooit zo prachtig was
En ik weet wat het doet
En ik vrees deze vloed
De tranen vallen bij bakken uit de ogen
op het kussen en op de ongeschonden ziel
Ze zeggen niets maar spreken toch bewogen
van een struikelblok waar iemand over viel
En ik weet wat ik mis
En ik vrees dat liefde niet meer is
Genade valt bij bakken uit de hemel
overvloedig in de uitgestrekte hand
Het doorbreekt de dreigementen van de nevel
de liefde woelt in het verdroogde zand
En ik weet, het is daar
En ik vrees dat jij het droog verklaart